Woensdag 14 mei Filippi en Kavala.

Na ons vroege ontbijt stonden we keurig op tijd om 8 uur bij de bus. Alleen vertrekken was nog even niet aan de orde, want we misten onze gids Georgina. Zij was volgens de planning gisteravond laat aangekomen in het hotel .Maurits kwam na wat getelefoneer met de nare mededeling dat zij ziek was en dus thuis gebleven.
Danielle, de gids die ons van het vliegveld naar t hotel begeleidde, kon zich gelukkig vrijmaken om met ons de dag door te brengen. Ter plekke zouden we in Filippi een Engelstalige gids- Angelica- ontmoeten en Danielle zou dan voor de vertalingen zorgen. Nou een Angelica(Engel)als begeleider kon niet fout zijn, dus begonnen we vol goede moed aan de (lange) busrit.
Na een koffiestop kwamen we bij een mooie plek bij de rivier de Gaggitas, waar de eerste mens in Europa werd gedoopt als Christen en laat dat nou een vrouw zijn! Het was Lidia, een handelaar in purper .De plaats is nu een prachtige pelgrimsplek waar nog steeds mensen worden gedoopt. Op Griekse wijze is dat door onderdompeling. Het was- zoals Piet heel terecht opmerkte- een plek om nog veel langer te blijven en wat te mediteren.
Er is ook een mooie doopkapel bijgebouwd waar kinderen gedoopt worden. Onze gidsen vertelden dat ook de kinderen in hun blootje door onderdompeling gedoopt werden. Het bekken was dan ook behoorlijk groot! Vaak krijgen ze pas dan hun naam. .Van hun peter en meter krijgen ze nieuwe kleren om aan te geven dat zij door de doop opnieuw beginnen. Vaak worden de oude kleertjes zelfs verbrand. De moeder kust de hand van de peter en meter, die voor hun hele leven als een soort “reserveouders” voor het kind fungeren. Op elke verjaardag krijgt het kind van de peter en meter steevast nieuwe schoentjes en vaak ook kleertjes. De kinderen van de peter en meter worden beschouwd als broertjes/zusjes van het kind en dus mag de baby later niet met de kinderen van peter en meter trouwen. De doop is heel belangrijk in Griekenland en is zelfs nog voorwaarde voor een inschrijving op school.
Hierna reden we door naar Filippi, waar we de oude opgravingen bezocht hebben. We zagen veel goed bewaarde resten van kerken met prachtige mozaïeken en de winkeltjes erom heen. Ook in de oudheid bestond toerisme! We bezochten ook de plaats waar volgens de overlevering Paulus en Silas gevangen zaten. Maar onze gids Angelica was nuchter genoeg om ons te vertellen dat dit zo ontstaan is doordat de mensen bij de ontdekking van de mooie fresco’s op de wanden aannamen dat Paulus en Silas daar gevangen hadden gezeten. Op grond van de plek en de vorm was het meer een restant van een Romeinse watervoorziening, die later een andere bestemming kreeg, zoals vroeger veel gebeurde. Het amfitheater was erg mooi en imposant. Enkele groepsleden klommen naar boven om de akoestiek te controleren en het werkte nog. Vanaf beneden kon je hoog bovenin alles moeiteloos verstaan .Door alle losliggende stenen en het oneffen pad was het lastig om te lopen maar, dankzij onze galante Cees kon ook Nel een groot deel bekijken.
Het laatste deel van de rit leidde ons naar de mooie stad Kavala (vroeger Neapolis). We bezochten een monument ter herinnering aan het feit dat in deze havenstad Paulus voor het eerst vaste voet op Europese bodem zette. Kavala is daarbij een grote, gezellige havenstad en dus lunchten we in een taverne, een heerlijk visrestaurant buiten aan de haven. We hebben heerlijk gegeten. Het enige wat (voor mij) een beetje jammer was, dat er zoveel katten om de tafeltjes heenliepen.
We hebben nog even gewinkeld en stapten toen weer in de bus voor de terugreis. Door de lange busreis werden een aantal heren wat balorig, dus “mochten” we een concert aanhoren van Wouter, Ab, Gerard en af en toe wat gastzangers zoals Aad en Cees.
Na het diner hebben we met elkaar de avond besloten met het verhaal van wat we vandaag hadden gezien uit: “Het verhaal gaat”, van Nico ter Linden.
Deze lange , mooie dag werd besloten met het dansen van de Sirtaki Zomaar, spontaan!. Eerst in de lounge, maar in de hal van het hotel wilde de receptionist wel via de speakers de sirtaki voor ons spelen. Aad en Kees (H) kregen zowaar een heleboel mensen mee. U begrijpt, wij zetten het hotel wel even op zijn kop. Gelukkig zijn we zowat de enige gasten!
Morgen mogen we iets rustiger aandoen. We vertrekken dan pas om 9 uur.
Een goede start was deze woensdag. Daar waren we het allemaal over eens.
Hartelijke groet van de Griekenlandgangers.

(de foto' s worden morgen bijgevoegd)