Dag 8 Dinsdag 20 mei 2014 Delphi – Diakofto

Tja, dit verslag komt een dag later. Gisteren (ik heb het over de dag van dinsdag, terwijl het nu alweer woensdag is) was het weer zo’n prachtige en volle dag. We hebben tot elf uur aan het strand buiten zitten eten en daardoor kwam er niets meer van. Maar we gaan eerst terug naar het begin…
We gingen dus naar Delphi, volgens de oude Grieken het middelpunt van de aarde. Ooit stond hier het orakel van Delphi. De priesteres, de pythia, beantwoordde vragen nadat men een voortraject had afgelegd van belasting betalen, een rituele reiniging in de bron, een geschenk geven en dan op je beurt wachten, om je vraag te kunnen stellen. De priesteres zat op een driepoot (verleden, heden en toekomst) boven dampen uit een scheur in de grond lekker te hallucineren en gaf antwoord door tussenkomst van een priester op je vraag. Die priesters waren handige jongens hoor. Ze zaten in het ontvangstcomité en wisten dus veel van de mensen zelf, maar ook door veel te vragen over de politieke situatie in verschillende landen. Delphi was internationaal bekend. Wat is nou de meest voorkomende vraag geweest, vroeg onze gids ? Niks geen indringende vragen over de zin van het bestaan of zo maar volgens Joop was dat heel praktisch ”Wat eten we vandaag?”.
Wat het echt is zal u misschien ook verbazen: Ben ik de vader van dit kind? Tot in onze tijd met tv-programma’s daarover nog steeds een prangende kwestie. Er is niks nieuws onder de zon dus. Die was trouwens volop aanwezig tijdens onze rondleiding door Georgina in deze voormalige tempel van Apollo, waar het orakel slechts een onderdeel van is. Een orakel dan wel de “vertaling” daarvan was altijd op twee manieren interpretabel .De spreuk boven de ingang: -Ken u zelve- was dan ook eigenlijk de beste leer en het beste antwoord van de hele sessie.
Het bijbehorende museum was echt prachtig. Daar zagen we ook de eerste notatie van notenschrift! De “ noten” stonden tussen de regels van inscripties, de ongelijke afstand gaf het ritme aan en de letters de toonhoogte. En dat in de derde eeuw V. Chr! Ook wees de gids ons op en brief (steen hè, dat snapt u wel) uit 52 na Chr. aan Gallo, waarin geschreven wordt over Paulus. Dit is handig om Paulus te plaatsen in de tijd, omdat we wel weten over de reizen , maar het is moeilijk om te duiden wanneer dit was
Een prachtige rit door de vlakte van Itea volgde. Zo verlieten we het vasteland en kwamen in de Peloponnesos.
Volgens onze gids kunnen Grieken niet uitleggen en dat moest in dit geval wel, want we gingen naar een voor haar en de chauffeur onbekend hotel. Het programmaonderdeel van morgen is niet standaard en was door de reiscommissie, op voorspraak van Janny en Maurits ingelast. Nou, geen probleem, deze gastvrije hotelier wachtte ons op aan het begin van het dorp en reed voor ons uit naar het kleine, maar gezellige hotel in Diakofto. Het hele koffergebeuren was wat hectisch, want dat waren ze duidelijk niet gewend. Maar alles kwam toch op zijn pootjes terecht en daarna kon hij gaan gooien. Sinaasappels welteverstaan. Die groeiden aan de bomen in zijn tuin en gooide hij zo diverse balkonnetjes op!
We hadden nog tijd voor een borreltje voor het diner. Toen we daarna weer inde bus stapten -er was geen diner mogelijk in het hotel- hoefden we de aperitiefjes niet te betalen! Wij waren daar eerlijk gezegd een beetje verlegen mee (wij kunnen er namelijk wat van!), maar volgens Georgina is dit echt een teken van de gastvrijheid van de Grieken. Zij is daar als half Griekse ook echt trots op. Het werd nog mooier. Er was een leuke taveerne aan het strand in een plaatsje 5 km verderop geregeld. Niemand wist de weg!
Geen punt; de hotelier reed weer met zijn wagen voor ons uit en bracht ons naar de plek waar we moesten zijn. En wat een plek. Bekijk de foto’s en u zult zien wat ik bedoel. Heerlijk gegeten en diverse kilo’s wijn later gingen we weer terug. Nee, dit is geen zonnesteek of zo. Je bestelde daar wijn per kilo (uit het vat!). De hotelier en zijn zoon aten en dronken gezellig mee en brachten ons al slingerend weer terug naar het hotel. Gelukkig hebben wij een zeer correcte chauffeur die wij volledig vertrouwden in het donker over die kleine weggetjes!
We sliepen als Griekse roosjes!
Groetjes van de Griekenlandgangers