Dag 13 Zondag 25 mei 2014 halve rustdag in Tolo
Door: Elske
Blijf op de hoogte en volg elske
25 Mei 2014 | Griekenland, Tolón
Kalimera sas (goedemorgen allemaal) , zo begint voor ons de morgen in de bus. Dat laatste (sas) is wat ik versta, dus de juiste schrijfwijze moet u me maar vergeven.
In tegenstelling tot de meeste Grieken, die niet ontbijten, hooguit een kopje koffie en een broodje (desnoods in de auto) verlieten we Tolo op weg naar Kechries. We reden over de Argolische vlakte met al zijn sinaasappelbomen, waar “ het spul op de achterbank” weer begon over de (arme Arie) bijzondere meivogel en hoe jammer het was dat mei nog maar een paar dagen te gaan had.
Bij de vlakte van Nemea vertelde de gids ons weer een verhaal over een van de opdrachten van Hercules, een van de (bastaard) zonen van Zeus. Het bloed dat vloeide toen de bijna verslagen leeuw hem beet, wordt verklaard als de kleur van de rode wijn die daar vandaan komt. We waren in de buurt van Korinthe. Zeg dat een paar keer snel achter elkaar……nou wat krijg je dan? Krent natuurlijk; de gedroogde druif.
We zagen ook bomen staan die hars leverden voor de witte wijn, de retsina. Het geeft een harsachtig smaakje, maar was vroeger een middel om de wijn goed te kunnen bewaren tijdens het vervoer. Allemaal proeven!
Net buiten het stadje Kechries staan de resten van een basiliek uit de 5 e eeuw aan een klein strandje. Op de exacte plaats waar Paulus aankwam naar en van Korinthe. In de buitenlucht, in de zon , maar met de voetjes in het water leidde Maurits de korte dienst. Was wel een beetje lastig om de kaars van verbondenheid brandend te houden. We lazen uit Handelingen het verhaal over Paulus in Athene. Het was zo bijzonder en mooi. En Karin kan zelfs in de zon, zittend op een rotsbrok, met wapperende papiertjes mooi begeleiden op de fluit!
We reden verder naar het Kanaal van Korinthe. Daar is een brug die als een boot wil passeren IN het water zakt! We zagen hem in werking. We begrijpen nu ook hoeveel stuurmanskunst er nodig is om met een groot schip hier doorheen te komen, zoals Corstiaan Kleywegt eens gedaan heeft.
We dronken –zoals Georgina dat noemt- een koffietj .Zoals overal lopen ook hier handelaartjes rond met de handen en de rugzak vol en zowaar; Ab beet toe! Hij heeft een pracht horloge voor een prikkie en zoals hij na een poosje tevreden constateerde: “Hij loopt al een uur!”. Maar ja, wat moet je dan met twee horloges? Gelukkig heeft Aad (die eerlijk gezegd nooit een horloge draagt) zijn horloge weer overgekocht. Iedereen blij.
Korinthe was vroeger een zeer welvarende stad. Het bezat namelijk twee havens, aan beide zijden van de landengte een. Tussen beide havens liep een soort overtoom, een weg op trollies waarover de boten werden getrokken, wat een grote omweg scheelde. Het tolgeld leverde natuurlijk ook veel op.
Na een korte stop bij een kerkje met een mooi Paulus mozaïek kwamen bij de opgravingen van het antiek Korinthe. Na het platbranden door de Romeinen, behalve de tempels die ze voor eigen gebruik behielden, bouwde Ceasar deze in de 5 e eeuw na Chr. weer op. Paulus is rond 52 na Chr. drie keer in deze stad geweest. Een keer anderhalf jaar lang. Hier waren namelijk veel Joden aanwezig. Ze waren gedeporteerd uit Rome om te werken aan het kanaal van Korinthe.
We zagen in een ziekenhuismuseum wat morbide dankbaarheidcadeaus. Na genezing bracht je een gelijkenis van het onderdeel wat genezen was. Dus zagen we voeten, benen, geslachtsdelen enzovoorts. Uit inscripties uit die tijd blijkt zelfs dat men al deed aan geslachtsveranderende operaties! Ongelooflijk hè.
Paulus heeft de strijd aangebonden met de priesteressen van Afrodite die daar, als teken van verering, ook deden aan prostitutie. Ze droegen schoentjes met stempeltjes in de zool: “ Volg mij” stond er dan in het stof op de weg - Handig hè.
Op de plek waar de rechtspraak van Gallio over Paulus plaatsvond lazen we het bijbehorende Bijbelstukje uit Handelingen 17. Leest u het er maar op na. Na de lunch: een heerlijk (knoei) broodje Gyros, reden we weer terug naar het hotel. Vanaf vier uur begon onze vrije middag.
Deze avond hebben we heerlijk buiten gegeten aan de rand van het zwembad. Daarna een verrassing: Live muziek. Twee instrumentalisten (gitaar en bouzouki) speelden de sterren van de Griekse hemel. Het klonk erg mooi. Het werd nog leuker, want er kwamen ook twee jongens uit het dorp die Griekse dansen aan ons lieten zien en ja hoor….natuurlijk ook de Sirtaki. Verschillende groepsleden toonden weer een verrassende souplesse! We hadden nog uren door kunnen gaan, maar een pittige regen – en nu onweersbui- gooide toet in het eten. Figuurlijk gesproken dan.
Morgen verlaten we dit heerlijke hotel en gaan weer verder .Het einde komt al een beetje in zicht! :(
Groetjes van de Griekenlandgangers.
In tegenstelling tot de meeste Grieken, die niet ontbijten, hooguit een kopje koffie en een broodje (desnoods in de auto) verlieten we Tolo op weg naar Kechries. We reden over de Argolische vlakte met al zijn sinaasappelbomen, waar “ het spul op de achterbank” weer begon over de (arme Arie) bijzondere meivogel en hoe jammer het was dat mei nog maar een paar dagen te gaan had.
Bij de vlakte van Nemea vertelde de gids ons weer een verhaal over een van de opdrachten van Hercules, een van de (bastaard) zonen van Zeus. Het bloed dat vloeide toen de bijna verslagen leeuw hem beet, wordt verklaard als de kleur van de rode wijn die daar vandaan komt. We waren in de buurt van Korinthe. Zeg dat een paar keer snel achter elkaar……nou wat krijg je dan? Krent natuurlijk; de gedroogde druif.
We zagen ook bomen staan die hars leverden voor de witte wijn, de retsina. Het geeft een harsachtig smaakje, maar was vroeger een middel om de wijn goed te kunnen bewaren tijdens het vervoer. Allemaal proeven!
Net buiten het stadje Kechries staan de resten van een basiliek uit de 5 e eeuw aan een klein strandje. Op de exacte plaats waar Paulus aankwam naar en van Korinthe. In de buitenlucht, in de zon , maar met de voetjes in het water leidde Maurits de korte dienst. Was wel een beetje lastig om de kaars van verbondenheid brandend te houden. We lazen uit Handelingen het verhaal over Paulus in Athene. Het was zo bijzonder en mooi. En Karin kan zelfs in de zon, zittend op een rotsbrok, met wapperende papiertjes mooi begeleiden op de fluit!
We reden verder naar het Kanaal van Korinthe. Daar is een brug die als een boot wil passeren IN het water zakt! We zagen hem in werking. We begrijpen nu ook hoeveel stuurmanskunst er nodig is om met een groot schip hier doorheen te komen, zoals Corstiaan Kleywegt eens gedaan heeft.
We dronken –zoals Georgina dat noemt- een koffietj .Zoals overal lopen ook hier handelaartjes rond met de handen en de rugzak vol en zowaar; Ab beet toe! Hij heeft een pracht horloge voor een prikkie en zoals hij na een poosje tevreden constateerde: “Hij loopt al een uur!”. Maar ja, wat moet je dan met twee horloges? Gelukkig heeft Aad (die eerlijk gezegd nooit een horloge draagt) zijn horloge weer overgekocht. Iedereen blij.
Korinthe was vroeger een zeer welvarende stad. Het bezat namelijk twee havens, aan beide zijden van de landengte een. Tussen beide havens liep een soort overtoom, een weg op trollies waarover de boten werden getrokken, wat een grote omweg scheelde. Het tolgeld leverde natuurlijk ook veel op.
Na een korte stop bij een kerkje met een mooi Paulus mozaïek kwamen bij de opgravingen van het antiek Korinthe. Na het platbranden door de Romeinen, behalve de tempels die ze voor eigen gebruik behielden, bouwde Ceasar deze in de 5 e eeuw na Chr. weer op. Paulus is rond 52 na Chr. drie keer in deze stad geweest. Een keer anderhalf jaar lang. Hier waren namelijk veel Joden aanwezig. Ze waren gedeporteerd uit Rome om te werken aan het kanaal van Korinthe.
We zagen in een ziekenhuismuseum wat morbide dankbaarheidcadeaus. Na genezing bracht je een gelijkenis van het onderdeel wat genezen was. Dus zagen we voeten, benen, geslachtsdelen enzovoorts. Uit inscripties uit die tijd blijkt zelfs dat men al deed aan geslachtsveranderende operaties! Ongelooflijk hè.
Paulus heeft de strijd aangebonden met de priesteressen van Afrodite die daar, als teken van verering, ook deden aan prostitutie. Ze droegen schoentjes met stempeltjes in de zool: “ Volg mij” stond er dan in het stof op de weg - Handig hè.
Op de plek waar de rechtspraak van Gallio over Paulus plaatsvond lazen we het bijbehorende Bijbelstukje uit Handelingen 17. Leest u het er maar op na. Na de lunch: een heerlijk (knoei) broodje Gyros, reden we weer terug naar het hotel. Vanaf vier uur begon onze vrije middag.
Deze avond hebben we heerlijk buiten gegeten aan de rand van het zwembad. Daarna een verrassing: Live muziek. Twee instrumentalisten (gitaar en bouzouki) speelden de sterren van de Griekse hemel. Het klonk erg mooi. Het werd nog leuker, want er kwamen ook twee jongens uit het dorp die Griekse dansen aan ons lieten zien en ja hoor….natuurlijk ook de Sirtaki. Verschillende groepsleden toonden weer een verrassende souplesse! We hadden nog uren door kunnen gaan, maar een pittige regen – en nu onweersbui- gooide toet in het eten. Figuurlijk gesproken dan.
Morgen verlaten we dit heerlijke hotel en gaan weer verder .Het einde komt al een beetje in zicht! :(
Groetjes van de Griekenlandgangers.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
